شرکت خودروسازی فولکس‌واگن که در حال حاضر بزرگ‌ترین شرکت خودروسازی جهان است از سال 2018 میلادی تا پایان سال 2021 میلادی 300 میلیون دلار در شرکت کوانتوم اسکیپ که یک استارتآپ در حوزه فناوری باتریهای لیتیوم است سرمایه‌گذاری کرده است. این دو شرکت امیدوار هستند که به‌زودی فناوری باتریهای لیتیوم جامد کوانتوم اسکیپ مراحل پایانی آزمایش خود را در آلمان پشت سر بگذارد و به‌این‌ترتیب آماده بهرهبرداری شده تا فولکس‌واگن بتواند آنها را در نسل جدید خودروهای خود استفاده کند. علت سرمایه‌گذاری گسترده فولکس‌واگن در زمینه باتریهای لیتیوم جامد به سبب آن است که تحقیقات شرکت کوانتوم اسکیپ نشان داده است که عملکرد سلول‌های نمونه اولیه این نوع باتری در مقایسه با سلول‌های باتریهای لیتیوم -یونی بهبود خیره‌کننده 80 درصدی را از خود به نمایش گذاشته‌اند. فولکس‌واگن آلمان امیدوار است که با استفاده از این فناوری جدید بتواند عملکرد پیشرانه‌های الکتریکی خود را که قرار است به‌صورت گسترده در عملیات بازنگری استراتژی تولید فولکس‌واگن مورداستفاده قرار گیرد بهبود بخشیده و به‌این‌ترتیب به برترین شرکت خودروساز الکتریکی جهان تبدیل گردد.
هم‌زمان با فرایند تحقیق و توسعه مشارکتی فولکس‌واگن با شرکت کوانتوم اسکیپ، این شرکت خودروسازی آلمان مبلغ 2.2 میلیارد دلار برای ایجاد یک کارخانه جدید خودروسازی در حومه برلین سرمایه‌گذاری کرده است تا بتواند در کنار خطوط جدید تولید این شرکت در شهر ولفسبورگ عملیات گسترده تولید خودروهای الکتریکی خود را تسریع نماید. هدف‌گذاری فولکس‌واگن این است که با عملیاتی شدن تولید در این کارخانه محصولات آن از ابتدای سال 2026 میلادی وارد بازار شود. علاوه بر این، فولکس‌واگن در هماهنگی با اتحادیه کارگری آلمان قرار شده است که 800 میلیون دلار را نیز صرف توسعه فناوری‌های جدید کند.
این سرمایه‌گذاری‌های فولکس‌واگن در مقابل برنامه جاه‌طلبانه فولکس‌واگن برای سرمایه‌گذاری 73 میلیارد یورویی در فناوری‌های آینده‌نگرانه حمل‌ونقل الکتریکی، خودروهای هیبریدی و بهرهبرداری از هوش مصنوعی برای خودروهای خودران که تا سال 2025 تکمیل خواهد شد رقم ناچیزی به نظر می‌رسد. در این دوره سرمایه‌گذاری ۵ساله شرکت فولکس‌واگن 35 میلیارد یورو را صرف توسعه فناوری خودروهای تمام الکتریکی خود خواهد کرد و هم‌زمان بیش از 11 میلیارد دلار را نیز برای توسعه و تولید خودروهای هیبرید هزینه خواهد نمود. علاوه بر این، فولکس‌واگن 15 میلیارد دلار را نیز برای گسترش همکاری با سه غول خودروسازی چین یعنی جک، فاو و سایک موتور خواهد نمود تا با همکاری یکدیگر تولید مشترک خودروهای تمام‌الکتریکی را در چین که بزرگ‌ترین بازار خودروی جهان است پیگیری نمایند. این همکاری راهبردی به این چهار شرکت خودروسازی اجازه آن را خواهد داد تا 15 مدل مختلف از خودروهای الکتریکی و هیبریدی فولکس‌واگن را برای عرضه به بازار چین تولید کنند.
طبق استراتژی ۱۰ساله فولکس‌واگن، این شرکت در نظر دارد که تا سال 2030 میلادی 26 میلیون خودروی الکتریکی را برای عرضه در بازارهای اروپا، آمریکای شمالی و چین تولید نماید. علاوه بر این خودروهای الکتریکی فولکس‌واگن قصد دارد که 7 میلیون خودروی هیبریدی را نیز به این سه بازار عرضه کند. برای تحقق این اهداف فولکس‌واگن نیازمند سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌هایی است که به این شرکت اجازه بدهد تا به جایگزینی سوختهای فسیلی با سوختهای پاک نماید. برای همین منظور فولکس‌واگن1میلیارد یورو را در آلمان صرف ساخت یک کارخانه جدید برای تولید باتریهای لیتیوم خواهد کرد که به‌احتمال زیاد در آن کارخانه باتری لیتیوم جامد توسعه داده شده توسط شرکت کوانتوم اسکیپ تولید خواهد شد. افزون بر این فولکس‌واگن با دو شرکت بزرگ کتل و گوشن های‌تک چین یک قرارداد همکاری میان مدرن را امضا کرده است که به این شرکت اجازه می‌دهد تا سال 2025 میلادی هرسال باتریهای لیتیومی با ظرفیت کلی 150 گیگاوات ساعت را برای استفاده در خودروهای الکتریکی و هیبریدی خود تولید کند.
این استراتژی فولکس‌واگن برای چرخش تولید از سمت خودروهای درونسوز به خودروهای الکتریکی و هیبریدی نشان‌دهنده آغاز یک تحول بزرگ در صنایع خودروسازی جهان است. شرکت فولکس‌واگن در سال 21 تحت نام برندهای فولکس‌واگن، پورشه، آئودی، اشکودا، سئات، بنتلی و لامبورگینی در مجموع حدود 10 میلیون خودرو تولید کرده است که این شرکت را به بزرگ‌ترین خودروساز جهان تبدیل می‌کند. تلاش فولکس‌واگن برای کنار زدن دو شرکت تسلا و بی وای دی در رقابت برای تصاحب بازار نوظهور خودروهای الکتریکی و تغییر در نگرش جهانی مردم جهان برای حفظ محیط‌زیست به‌آرامی شرکت‌های بزرگ دیگری نظیر جنرال موتورز، تویوتا، استلانتیس و… را به سمت این حقیقت جذب کرده است که آینده صنعت خودروی جهان در دست موتورهای الکتریکی و در مرحله بعد موتورهای هیبریدی خواهد بود و همین مسئله باعث آغاز یک‌روند گسترده جهانی برای سرمایه‌گذاری در زمینه موتورهای پاک شده است. علاوه بر این اصلاحات ساختاری که در سیاست‌های محیط‌زیستی اتحادیه اروپا، چین و البته آمریکا روی داده است حکایت از آن دارد که این کشورهای صنعتی به سمت دستیابی به هدف کربن صفر در سال 2060 میلادی در حال حرکت هستند. همین مسئله باعث خواهد شد که در افق 10 سال آینده حداقل بین 20 تا 30 درصد محصولات خودرویی جهان دیگر متکی به سوختهای فسیلی نباشند و تا سال 2040 میلادی خودروهای الکتریکی حداقل 60 درصد از سهم بازار حمل‌ونقل جهان را به خود اختصاص دهند.
این موضوع نشان‌دهنده آن است که در چهار دهه آینده آهنگ رشد تقاضا برای نفت خام بسیار کند خواهد شد و در عوض بر میزان تقاضا برای انرژی‌های پاک افزوده می‌گردد. این تغییر مصرف در انرژی خیلی سریع‌تر در اتحادیه اروپا و سپس در شرق آسیا و آمریکای شمالی به وقوع خواهد پیوست و به این ترتیب حجم بازار انرژی‌های فسیلی در این مناطق کاهش خواهد یافت. با تغییر الگوی مصرف انرژی در صنعت حمل‌ونقل و الکتریکی‌سازی صنعت خودروی جهان، احتمال قریب‌به‌یقین آن است که در این مدت بازار بنزین و سوخت دیزل در اروپا، شرق آسیا و آمریکای شمالی بیش‌ازپیش کوچک شده و تولیدکنندگان نفت خام جهان برای تولیدات خود بیش‌ازپیش برای دستیابی به بازارهای انرژی کشورهای درحال‌توسعه یا اقتصادهای نوظهوری نظیر هند، برزیل، آفریقای جنوبی و ترکیه رقابت کنند. بااین‌وجود، شواهدی وجود دارد که این بخش از کشورها در ده سال آینده به‌صورت جدی به بازنگری در سیاست‌های زیست‌محیطی خود بپردازند و آنها نیز سرمایه‌گذاری گسترده بر روی منابع انرژی پاک را آغاز کنند. این امر به معنای آن است که در نیم‌قرن آینده انرژی‌های فسیلی جذابیت خود را از دست خواهند داد و تولیدکنندگان انرژی فسیلی ناچار خواهند بود که برای تأمین هزینه‌های خود، محصولات خود را احتمالاً در یک بازار رقابتی که در آن رشد قیمت منفی خواهد بود به فروش برسانند.
بنابراین، برنامه‌های گسترده فولکس‌واگن برای سرمایه‌گذاری در زمینه تولید خودروهای الکتریکی و هیبریدی را باید به‌عنوان نوک قله یخ تحولی در نظر گرفت که در حال دگرگون کردن الگوی مصرف انرژی در صنعت حمل‌ونقل جهان است. امروزه صنعت حمل‌ونقل 25 درصد از کل انرژی جهان را مصرف می‌کند که بخش عمده آن از طریق مصرف انرژی‌های فسیلی تأمین می‌شود. با تحول صنعت خودروسازی سهم صنعت حمل‌ونقل جهان در مصرف انرژی‌های فسیلی تا سال 2060 میلادی کاهش خواهد یافت. این مسئله بازار انرژی‌های فسیلی را ممکن است با مازاد عرضه مواجه کند که نتیجه آن برای اقتصاد کشورهای تولیدکننده نفت ویران‌کننده خواهد بود. به‌عبارت‌دیگر، شواهد موجود نشان‌دهنده آن است که روند الکتریکی سازی صنعت خودرو بزرگ‌ترین ریسک ژئواکونومیکی است که در پیش روی اقتصادهای نفتی جهان نظیر ایران قرار گرفته است. در نتیجه ضرورت آن وجود دارد تا برای پرهیز از تحمیل هزینه ژئواکونومیک بر کشور ایران هر چه سریع‌تر اقتصاد کشور خود را با تحولات کنونی جهان وفق داده تا در آینده بتواند تحولات عظیمی را که در بازار انرژی جهان در حال رخ‌دادن است بدون تحمل هیچ زیانی پشت سر بگذارد و به یک عضو مؤثر و مفید در نظام اقتصادی جهان تبدیل شود.
