ارزش ذاتی، یکی از مباحث مطرح شده در تحلیل بنیادی است که به سنجش ارزش حقیقی یک دارایی می‌پردازد. این ارزش را می‌توان با استفاده از مدل‌های پیچیده مالی یا قیمت فعلی معامله سهام محاسبه کرد. در این مقاله شما را با مفهوم ارزش ذاتی آشنا خواهیم کرد:
فرض کنید سهام شرکتی در 100 دلار معامله می‌شود. بعد از انجام تحقیقات مفصل درباره این شرکت، به این نتیجه می‌رسید که ارزش حقیقی سهام آن 150 دلار است. به عبارتی دیگر شما ارزش ذاتی این شرکت را 150 دلار تعیین می‌کنید. این تخمین بسیار مهم است زیرا معامله‌گران علاقه مند هستند سهام هایی را خریداری کنند که در حال حاضر با قیمتی کمتر از ارزش ذاتی خود معامله می‌شوند.
اما نکته مهم این است که در واقعیت، زمان برابری ارزش ذاتی سهام با قیمت آن برای هیچ‌کس مشخص نیست. ممکن است این برابری در بلندمدت رخ دهد. این نتیجه به یکی از فروض مهم تحلیل بنیادی می‌انجامد. در بلندمدت، بازار سهام نشان‌دهنده عوامل بنیادی است. البته بلندمدت ممکن است روز‌ها یا سال‌ها به طول بینجامد
.
- تحلیل‌گران معمولا قیمت سهام را با استفاده از محاسبات ریاضی و با استفاده از روش‌های‌زیر به‌دست آورند:
- روش نرخ بازگشت
- روش تنزیل جریان نقدی
- روش مقایسه با شرکت‌های رقیب
محاسبه مدل‌های ریاضی تا اندازه‌ای دشوار است برای همین بعضی از معامله‌گران از گزارش‌های تهیه شده توسط شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات تحلیل بنیادی استفاده می‌کنند
.
لطفا جهت مشاوره اقتصادی و سرمایه گذاری، تشکیل سبد سرمایه گذاری پرسود و هم‌چنین آموزش نحوه درست ورود و سرمایه گذاری مطمئن در بازارهای مالی با ما از طریق سایت https://moshaverr.com و یا شماره تلفن: 88721921-021 در تماس باشید.
ارزش ذاتی سهم چیست؟
ارزش بنیادی یا ارزش ذاتی سهم که در انگلیسی Intrinsic value نامیده می‌شود، یکی از اصطلاحات رایج بورس و بازار سرمایه است و به عنوان معیاری برای خرید و فروش مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ارزش را بر اساس عوامل مختلف و با فرمول‌های خاصی محاسبه می‌کنند اما قبل از پرداختن به آن‌ها، لازم است تصویری کلی درباره این معیار داشته باشیم. یک نکته مهم در این میان، درک تفاوت ارزش و قیمت است. تفاوت این دو مفهوم را در زندگی روزمره خود نیز مشاهده می‌کنیم.
مثلا همه می‌دانند ارزش واقعی پراید بسیار کمتر از قیمت فعلی آن است! قیمت یعنی همان رقمی که سهم امروز با آن خرید و فروش می‌شود. این قیمت تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد؛ عواملی مانند میزان عرضه و تقاضا، جو حاکم بر بازار، اوضاع سیاسی کشور و… . ارزش ذاتی، اهمیت و سودمندی یک سهم را نشان می‌دهد و دو عامل قدرت سودآوری و چگونگی کسب سود روی آن تأثیر می‌گذارند.
کارشناسان و تحلیل‌گران برای مشخص کردن قدرت سودآوری یک سهم، تمامی ابعاد واحد اقتصادی مربوط به آن را مورد بررسی قرار می‌دهند و قابلیت‌های آن را مشخص می‌کنند. در این راستا صورت‌های مالی، پتانسیل رشد، دارایی‌ها و… یک شرکت بررسی می‌شود و در نهایت مشخص خواهد شد که آیا آن شرکت می‌تواند در آینده هم سودآوری خود را تکرار کند و افزایش دهد یا خیر. کیفیت و چگونگی کسب سود نیز با سنجیدن معیارهایی مثل میزان رضایت کارکنان و مشتریان، وضعیت در مقایسه با رقبا، میزان ریسک، پیش‌بینی وضعیت سود در آینده و… تعیین می‌شود.
چگونه ارزش ذاتی یک سهم را شناسایی کنیم؟
برای شناسایی ارزش ذاتی سهام یک شرکت، روش‌های مختلفی وجود دارد. سه روش اصلی برای تعیین ارزش دارایی‌های یک شرکت شامل این موارد است:
- رویکرد ترازنامه‌ای
- رویکرد نسبی
- رویکرد تنزیلی
هرکدام از این روش‌ها با توجه به هدف ارزش‌گذاری، ماهیت فعالیت شرکت و مفروضات ارزش‌گذاری، کاربرد دارند. یادتان باشد که فرض اصلی در روش تنزیلی و نسبی، اصل تداوم فعالیت شرکت است. بنابراین بر‌اساس این فرض، انتظار می‌رود فعالیت‌‌های شرکت در آینده تداوم داشته باشد.
رویکرد ترازنامه‌ای:
در رویکرد ترازنامه‌ای باید ارزش دارایی‌های شرکت را محاسبه کرد. این روش برای شناسایی ارزش ذاتی شرکت‌های سرمایه‌گذاری کاربرد دارد. در رویکرد ترازنامه‌ای ارزش خالص دارایی یا NAVیک شرکت سرمایه‌گذاری را محاسبه می‌کنند. NAV معیاری برای مشخص کردن ارزش دارایی‌های یک شرکت است که در آن ذخیره کاهش ارزش دارایی‌ها، سود محقق شده بعد از تاریخ ترازنامه، ارزش افزوده پرتفوی غیر بورسی، ارزش افزوده پرتفوی بورسی و حقوق صاحبان سهام به هم اضافه و بر تعداد سهام شرکت تقسیم می‌شوند. بنابراین می‌توان گفت در این روش، تنها ترازنامه اهمیت داشته و با صورت سود و زیان شرکت کاری نداریم. برای آشنایی بیشتر با مفهوم ارزش خالص دارایی مقاله «ارزش خالص دارایی(NAV) چیست؟» را ببینید.
رویکرد نسبی:
رویکرد نسبی بیشتر برای شرکت‌های تولیدی که ثبات لازم را در آینده دارند، کارایی دارد. ارزش واقعی در این روش، بر‌اساس ارزیابی شرکت‌های مشابه صورت می‌گیرد. یکی از بهترین روش‌ها در این رویکرد آشنایی با نسبت P/E و استفاده از آن است. برای ارزش‌گذاری در این روش باید چند شرکت مشابه از نظر نرخ رشد، ریسک و… مورد بررسی قرار گیرند.
چند شرکت مختلف از یک صنعت واحد را در نظر بگیرید که از نظر ثبات سودآوری، نرخ رشد، ریسک و … شرایط مشابهی دارند. در این روش اگر نسبت P/E شرکتی در مقایسه با P/E میانگین شرکت‌های مشابه آن صنعت پایین‌تر باشد، یعنی سهام آن شرکت زیر قیمت و کمتر از ارزش واقعی معامله می‌شود و جای رشد دارد. هرچند که P/E تنها گزینه موجود برای مقایسه در رویکرد نسبی نیست، اما به صورت کلی در شرکت‌های تولیدی که از ثبات عملکردی برخوردارند، کارایی بالایی دارد.
رویکرد تنزیلی:
ارزش ذاتی یک شرکت در رویکرد تنزیلی بر‌اساس جریان‌های نقدی آتی شرکت محاسبه می‌شود و به همین دلیل در بین روش‌های ارزش‌گذاری این رویکرد را دقیق‌ترین و بهترین روش ارزیابی می‌کنند. در رویکرد تنزیلی، جریان‌های نقد آتی شرکت، با توجه به یک نرخ مشخص، تنزیل شده و ارزش شرکت در مقطع کنونی محاسبه می‌شود. یکی از مدل‌های رایج برای ارزشیابی سهام یک شرکت در رویکرد تنزیلی، مدل گوردون است.
مدل گوردون:
این مدل ارزش ذاتی سهام را بر مبنای ارزش فعلی سود تقسیمی پیش‌بینی‌شده با نرخ ثابت، محاسبه می‌کند. بنابراین این مدل فرض می‌کند شرکت همیشه وجود داشته و سود تقسیمی بر‌اساس یک نرخ مشخص به صورت پیوسته افزایش می‌یابد. در این روش، ارزش سهام تابعی از سودهای تقسیمی مورد انتظار در دوره آتی، هزینه حقوق صاحبان سهام و رشد مورد انتظار در سودهای تقسیمی در نظر گرفته می‌شود.
فرمول مدل گوردون برای محاسبه ارزش ذاتی سهم به این شکل است:
(X = D0 * (1+G) / (K-G
X:ارزش ذاتی سهام
D0:آخرین سود تقسیمی هر سهم
G: نرخ رشد سود تقسیمی هر سهم که از مقایسه سودهای نقدی سالیان اخیر بدست می‌آید.
K:نرخ بازده مورد توقع سهامداران
سوالات متداول
نحوه محاسبه ارزش ذاتی سهام چگونه است؟
محاسبه ارزش ذاتی سهم، کاری پیچیده است و نیاز به استفاده از فرمول‌های متعدد دارد. فرمول مدل گوردون یکی از بهترین روش‌ها برای محاسبه این شاخص محسوب می‌شود.
تعریف ارزش ذاتی سهم چیست؟
ارزش ذاتی سهم یکی از اصطلاحات رایج بورس و بازار سرمایه است و معیاری مهم برای خرید و فروش سهام به شمار می‌رود.
تفاوت در ارزش بازاری و ارزش ذاتی سهم باعث چه اتفاقی در بازار می‌شود؟
زمانی که قیمت یک سهم از ارزش ذاتی آن بیشتر باشد، حباب مثبت به وجود می‌آید و وقتی که قیمت سهم از ارزش واقعی آن کمتر باشد، حباب منفی ایجاد می‌شود.
چطور می‌توان از ارزش ذاتی سهام برای کسب سود در بورس استفاده کرد؟
تحلیل‌گران حرفه‌ای از ارزش ذاتی سهم برای پیدا کردن زمان ورود و خروج بازار استفاده می‌کنند. به عنوان مثال زمانی که قیمت سهم از ارزش ذاتی آن کمتر باشد، در جایگاه خریدار قرار می‌گیرند.
